ایزو خودکار (Auto ISO) یکی از قابلیت های بسیار خوب و مفید برخی دوربین های دیجیتال می باشد. شما می توانید دوربین را روی مُد نوردهی دستی (M) قرار دهید و برای حفظ تعادل نوردهی ایزو را روی خودکار تنظیم کنید. البته شرایط نوری یا تنظیمات شما (سرعت شاتر و دیافراگم) به نحوی باید باشد که دوربین ایزو را بیش از حد بالا ببرد که منجر به نویز در تصویر شود. اگر دوربین شما قابلیت تنظیم بیشینه (maximum) ایزو را در حالت ایزو خودکار داشته باشد، می توانید بیشترین ایزویی که مایلید دوربین از آن فراتر نرود (برای مثال ۱۶۰۰) را وارد کنید.

برای مثال تنظیمات زیر به شما کمک خواهند کرد تا تمرکزتان فقط روی عکس باشد و تنها نگرانی شما این باشد که آیا شخصی در منطقه فوکوس شما هست یا نه:

  • دیافراگم خود را بر روی f/8 تنظیم کنید
  • در فاصله ابر کانونی فوکوس کنید
  • سرعت شاتر خودکار (مُد اولویت دیافراگم)، پایین تر از ۱/۱۲۵ ثانیه نروید
  • ایزوی خودکار، تنظیم کنید که بالاتر از ۱۶۰۰ نرود

یکی از نقاط قوت تنظیمات فوق انعطاف پذیری در تغییر شرایط نوری می باشد تصور کنید که دارید در یک ساختمان راه می روید، که از آنجا داخل تاریک تر از بیرون است، که فوق العاده آفتابی می باشد.

اگر قرار باشد سرعت شاتر و ایزو را به صورت دستی تنظیم کنید، ممکن است یک لحظه ناب را از دست بدهید. در حالیکه دارید سرعت شاتر را تغییر می دهید، ممکن است وقت برای تغییر ایزو نداشته باشید و کنترل نوردهی را از دست بدهید. با این حال، اگر حداقل یکی از آنها خودکار باشد، این کار به صورت خودکار برای شما انجام می شود.

 

امتیاز 3.27/5

پرداخت آنلاین

ارسال به سراسر کشور

کارشناسان پاسخگو

ضمانت اصل بودن کالا